هفته اول شهریور جشنواره فیلم سلامت هم چون سال‌های پیش برگزار شد. اگرچه ابتکار برگزاری این جشنواره ایده‌ای بسیار خلاق از ابعاد مختلف بوده است اما هرساله به‌نظر می‌رسد آن جشنواره سینمایی‌ای که تاثیری عمیق بر تصورات پزشکی مردم خواهد گذاشت هنوز در فراچنگ نیامده است.
جشنواره سلامتی که میزبان تعداد قابل توجهی از اعضا جامعه پزشکی باشد. بستری باشد برای دیالوگ هنرمندان و طبیبان تا هنرمندان راه و رسم بیماری را بیاموزند و در سینما نشان دهند و پیام‌های موثری را که تنها از طریق سینما می‌توان به جامعه ارسال کرد فراگیرند و پزشکان دانش سینمایی و رسانه‌ای خود را افزایش دهند تا بتوانند از آن در ارتباط با رسانه‌ها و سینما بهره گیرند و با فرا گرفتن حداقلی از فنون فیلمسازی، مستندسازی از بیماری را که در حال حاضر نقش مهمی در کارهای درمانی و آموزشی و تحقیقاتی دارد ارتقا دهند.
شکست دایره عرصه‌های خصوصی که در کشور ما هریک در حصاری سخت از یکدیگر جدا شده و گاه در تقابل قرار می‌گیرند تنها در بسترهایی غیرمجازی و در دنیایی واقعی و شاد همچون یک جشنواره میسر است. اما این‌که چنین جشنواره‌ای به تمامی به سرمنزل مقصود نمی‌رسد را نمی‌توان به پای مبتکرین و برگزارکنندگان آن نوشت بلکه خود جوامع پزشکی و سینما هستند که با عدم مداخله موثر، نفوذ حداکثری جشنواره را مانع می‌شوند.
واقعیت آن است که اساسا برگزاری چنین جشنواره‌ای وظیفه مجموعه‌ای از انجمن‌های علمی پزشکی، انجمن‌های حمایت از بیماران و انجمن‌های سینماگران از اقشار مختلف است و وقتی چنین ابتکاری از جانب ایشان رویت نمی‌شود طبیعتا دولت و وزارت بهداشت در این زمینه ضروری پیشگام خواهد شد. در این حال و در این بستر آماده هم در صورت درک اهمیت این جشنواره و مشارکت جدی و مسوولانه پزشکان و انجمن‌های پزشکی در آن، بی‌تردید جادوی نفوذ سینما در اذهان مردم و ارتقا تصورات و فرهنگ سلامت جامعه خود را به تمامی نشان خواهد داد.
معلوم خواهد شد که به تصویرکشیدن هنرمندانه واقعیات سلامت، توانایی‌ها و مشکلات پزشکان و بازتولید آن در سینما چه تاثیر شگفت انگیزی بر رابطه به شدت معیوب بیمار و پزشک در کشور ما خواهد گذاشت.
ستارگان و هنرمندان سینما از نقش بی‌مانند خود به عنوان یک “مدل ” در گسترش یا محدود کردن عادات و خرافات رایج از دخانیات و قلیان گرفته تا زالو و جادو یا تبلیغ صبر و عقلانیت در مواجهه با بیماری‌ها حیرت خواهند کرد. مشاهده خواهند کرد که رفتار درست و واقعی اطرافیان یکی از شخصیت‌های فیلم در مواجهه با حادثه یا سکته او چه تاثیر شگفت‌آوری در رفتار مردم در این زمان‌ها خواهد گذاشت آن هم در حالی که فیلمساز اساسا قصدی برای آموزش در این زمینه‌ها نداشته است و به درستی تنها طرح و توصیه داستان خود را پی می‌گیرد اما در عین حال روند درست برخورد با یک فی المثل سکته مغزی حاد به نمایش گذاشته می‌شود. چنین آموزش تلویحی تاثیری بیش از هزاران ساعت کلاس آموزشی دارد.
نمایش هنرمندانه یک مداخله پزشکی، اصل “ویزیت همچون ابزار تغییرات فرهنگی “را که بر هر ویزیت ساده هم جاری است در ابعادی بسیار بزرگ با تغییراتی بسیار بزرگ‌تر به نمایش خواهد گذاشت.
جشنواره “سلامت و سینما “مثل هر جشنواره دیگری که در جریان آن عرصه‌های خاص دروازه‌های خود را به روی یکدیگر و بر عرصه عام می‌گشایند رویدادی مدرن و از این رو خوشآیند است امیدوارم جشنواره سال آینده شاهد جوشش درونی و همکاری بسیار بیش‌تری میان پزشکان و سینماگران باشد.